واژه رمضان و معنای اصطلاحی آن
رمضان از مصدر (رمض) به مفهوم شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل ... معنا شده است.انتخاب چنین واژه ای به راستی از نظر دقت و لطافت خاصی بر خوردار است چرا که سخن از گداخته شدن است و شاید به تعبیری دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بی امانش،زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش میباشد،عطشی ناشی از آفتاب سوزان یا گرمای شدید روزهای طولانی تابستان و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشی که پیوسته میگذارد و سوزشش به راستی جبران ناپذیر است.در نقایسه این دو سوزش،دقیقا رابطه عکس برقرار است،بدین مفهوم که نفس سرکش با چشیدن آب،تشنه تر میگردد و هرگز به یک جرعه بسنده نمیکند و پیوسته آدمی را در تلاش خستگی ناپذیر جهت ارضای تمایلات خود وا میدارد.
آمد رمضان هست دعا را اثری
دارد دل من شور و نوای دگریما بنده عاصی و گنهکار تویی
ای داور بخشنده به ما کن نظری